Colocación dos posesivos

A colocación dos posesivos cando son usados atributivamente dentro dun SN é moi variábel en galego.

Como é ben sabido, o galego require dun determinante (por norma artigo definido, mais tamén pode ser o indefinido e até un demostrativo) que o preceda. Nisto, funciona como outras linguas como o italiano:

• Co artigo definido: o meu amigo
• Co artigo indefinido: un meu amigo
• Co demostrativo: ese meu amigo

O determinante é xeralmente omitido cando se trata dos nomes de parentesco directo:

• Meu pai
• Túa nai / mai

Á diferenza do portugués, pode manter o posesivo prenominal nos tres casos, mais tamén, neses tres mesmos casos, pode colocar o posesivo tras o nome:

• O amigo meu
• Un amigo meu
• Ese amigo meu

A diferenza entre os primeiros e os segundos é estilística nos exemplos con artigo indefinido e posesivo, mentres que no primeiro caso estamos ante unha forma non marcada (o meu amigo) e outra marcada (o amigo meu), cun valor algo enfático, aínda que non é excesivamente clara esta distinción, se ben, a primeira forma é moito máis frecuente que a segunda (de aí que digamos que se poida considerar lixeiramente marcada). De facto, o propio español utilizaría a segunda cunha marca moito máis relevante:

• [-marcado]: su amigo
• [+marcado]: el amigo suyo

No entanto,  forma prenominal é preferíbel cando hai máis elementos que acompañan o nome:

• O meu auto italiano
• O auto meu italiano (sería aceptábel, mais cun valor contrastivo: o auto meu que é italiano, porque teño outro(s) que non o é/son).

A forma posesiva del(a), usada para evitar confusións, é porén sempre posnominal.